NIE BÓJ SIĘ STAWIAĆ PYTAŃ!
Kazanie z Wielkiego Czwartku – 13.04.2017

Wj 12,1-8.11-14;  Ps 116B;  1Kor 11,23-26;  J 13,1-15

Nie wiem, ale boję się zapytać, albo po prostu mi się nie chce dowiedzieć. Mam przecież prawo nie wiedzieć wszystkiego, ale obawiam się zdemaskować swoją niewiedzę. A może jestem zbyt leniwy, by podjąć wysiłek poszukiwania i wolę trwać w niewiedzy? Bo „po co to wszystko wiedzieć jak to wszystko wiadomo?” Czy aby na pewno już wszystko wiadomo ?

W wielkoczwartkowej Ewangelii Jezus niejako wyręcza uczniów i sam stawia im pytanie: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?” Chciało by się dopowiedzieć: „jeśli nie, to czemu nie zapytacie?” Podczas żydowskiej uczty paschalnej najmłodszy uczestnik pytał ojca o znaczenie tego wyjątkowego spotkania rodzinnego. I robił to czterokrotnie zanim ojciec udzielił odpowiedzi.

A czy chrześcijanin wie już wszystko o spotkaniu z Chrystusem przy stole eucharystycznym? Dlaczego zatem nie stawia sobie pytań i nie szuka odpowiedzi, by lepiej poznać rzeczywistość w której uczestniczy? Lenistwo czy lęk przed usłyszeniem odpowiedzi? Bo wiedza „niestety” zobowiązuje. Czy niewiedza zatem usprawiedliwia? Tylko pozornie – zawiniona niewiedza jest jeszcze większą winą!