WRAŻLIWOŚĆ NA PIĘKNO
Kazanie z 3. Niedzieli Adwentu – 13.12.2020

Iz 61,1-2a.10-11; 1Tes 5,16-24; J 1,6-8.19-28

Człowiek z natury posiada wrażliwość na piękno. Jeśli tej wrażliwości w sobie  nie zniszczy, potrafi zachwycać się zarówno pięknem wielkiego formatu jak i drobiazgami dnia codziennego, w których to piękno z łatwością dostrzega.

Jest jednak piękno, o którym człowiek rzadko pamięta i na które wydaje się posiada słabą wrażliwość. Chodzi o piękno własnego człowieczeństwa, w którym odbija się Boskie Piękno samego Boga. To swoiste „uniewrażliwienie” spowodował grzech. Trwając w nim, człowiek nie widzi Piękna, które ma bliżej niż na wyciągnięcie ręki.