ZAUFANIE SKRACA DYSTANS
Kazanie z 29. Niedzieli Zwykłej – 17.10.2021
Iz 53,10-11; Hbr 4,14-16; Mk 10,42-45
Zaufanie sprawia, że potrafimy zbliżyć się do drugiej osoby. Nie tylko w znaczeniu fizycznym, zmniejszając dystans, który nas dzieli, ale także – a może przede wszystkim – w znaczeniu wzajemnej relacji, która staje się coraz bliższa, gdy wzrasta wzajemne zaufanie. Zaufanie do drugiej osoby pozwala na powierzenie jej swoich najbardziej osobistych spraw, czy wręcz wydanie samego siebie w jej ręce.
W liście do Hebrajczyków słyszymy zachętę: „Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy doznali miłosierdzia i znaleźli łaskę pomocy w stosownej chwili.” Tronem łaski jest dla nas ołtarz, na którym dokonuje się ofiara Jezusa za zbawienie całego świata. Szczytem zaufania do Boga nie jest samo bycie w kościele podczas jej sprawowania, ale jej owoc, czyli zjednoczenie z Synem samego Boga w Komunii świętej. Bardziej zbliżyć się do Boga niż w Komunii tu w doczesności się nie da. Godne i ze wszystkimi konsekwencjami przyjęcie Eucharystii jest więc największym zaufaniem do Boga.